Η αφίσα της κατάληψης ΥΦΑΝΕΤ στη Θεσσαλονίκη δεν κάνει ασκήσεις λαϊκισμού. Η Εκκλησία, ο κύριος φορέας της χριστιανικής κατοχής των ημερών μας, θέλει να νουθετήσει με επιτηδευμένη πνευματικότητα και ανιδιοτέλεια τις ζωές μας. Ένας διδακτισμός που εξοργίζει με τον χριστιανισμό (όπως και κάθε θρησκεία) να έχει αποτελέσει ένα διαταξικό άλλοθι για αιρετικό αίμα και κοινωνικό σκοταδισμό από καταβολής του, με τους παπάδες να είναι δημόσιοι υπάλληλοι, τους ναούς να λειτουργούν σαν εμπορικές αντιπροσωπείες, τις μονές να έχουν τεράστιες περιουσίες και να λειτουργούν ως σκληροί κτηματομεσίτες. Ένα άγος. Το πάσχα, ένα βαρετό και ανέμπνευστο παραμύθι που κάνει κύκλους μέσα στον χρόνο αγκιστρωμένο στο εκάστοτε "γλυκύ έαρ" για να ξεκλέψει λίγη μυσταγωγία. Κάνει θόρυβο με καμπανοκρουσίες και βαρελότα για να ακουστεί, βουτάει την πνευματικότητα στο κύρος της μαγειρίτσας για να περισώσει την κοινωνική του νομιμότητα και την ίδια στιγμή καμώνεται το αντίπαλο δέος στον "υλισμό" της εκκοσμικότητας.
Άντε να τελειώνουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου