Η δική μου Κούνεβα

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια φτωχογειτονιά κάπου στη δυτική Αττική.
Οι γονείς μου οι γνωστοί επαρχιώτες που έφτασαν στην πόλη αυτή για την επίτευξη του μικροαστικού τους ονείρου που η φυγή τους από την επαρχία τους είχε υποσχεθεί. Όταν άρχισα το σχολείο με φώναξε η μαμά μου να με ενημερώσει για το δικό της επάγγελμα. Μου είπε ότι όποιος με ρωτάει τι δουλειά κάνει εγώ θα πρέπει να απαντώ πως δουλεύει σε μια βιοτεχνία με πουκάμισα. Πράγματι ανακύκλωνα αυτά της τα λόγια για πολλά χρόνια.
Πραγματικό επάγγελμα μητρός καθαρίστρια. Σε σπίτια, σε μαγαζιά, ανασφάλιστη, με αφεντικά με αυξημένη ανάγκη για δούλους. Με συνεχείς διαπραγματεύσεις των λιγοστών χρημάτων που της έδιναν, με συνεχείς παρακλήσεις για καταβολή δώρων και επιδομάτων αδείας που σπανίως λάμβανε.
Και όλα αυτά αντί για φωνή την γέμισαν ντροπή. Το στόμα της θωρακίστηκε σε τέτοιο βαθμό που δεν την θυμάμαι ποτέ να παραπονιέται ούτε σε εμάς. Τους δικούς τους ανθρώπους. Πριν καν μεγαλώσω αποφάσισα να σπάσω εγώ αυτή τη σιωπή για λογαριασμό όλων μας. Εγώ δεν ντρεπόμουν. Εγώ δεν φοβόμουν να πω ότι η μητέρα μου είναι καθαρίστρια. Πριν καν μεγαλώσω της μίλησα. Και πριν καν μεγαλώσω μου μίλησε και εκείνη για την ντροπή της, για το φόβο της, για την συμπεριφορά της «καλής κοινωνίας» απέναντι στο προσωπικό της που το έχει ανάγκη κυρίως για αισθητικούς λόγους.

Η σιωπή έσπασε σε όλη την οικογένεια σιγά σιγά.

Πραγματικό επάγγελμα μητρός ανασφάλιστη καθαρίστρια.
Πραγματικό επάγγελμα μητρός ανασφάλιστη καθαρίστρια που δεν θα πάρει ποτέ σύνταξη.
Πραγματικό επάγγελμα μητρός ανασφάλιστη καθαρίστρια που όσες φορές ζήτησε κάτι που δικαιούται απολύθηκε.
Πραγματικό επάγγελμα μητρός ανασφάλιστη καθαρίστρια που όσες φορές άρθρωσε λόγο για τα δικαιώματα της την εξύβρισαν.
Πραγματικό επάγγελμα μητρός «Κωνσταντίνα Κούνεβα».

«Το βιτριόλι έπεσε και στα μάτια της μάνας μου. Το βλέμμα της είναι πιο καθαρό. Το βιτριόλι έπεσε και στις φωνητικές χορδές της μάνας μου. Η φωνή της είναι πιο θαρραλέα. Το βιτριόλι έπεσε και στη ψυχή της μάνας μου. Και η ντροπή της σχεδόν εξαφανίστηκε.»
Έδωσε λεφτά για τη θεραπεία της Κωνσταντίνας, ήθελε να κατέβει στο δρόμο (και ας μην τα κατάφερε) και τόλμησε να ομολογήσει στο μεγαλοαστικό σόι του πατέρα μου το επάγγελμα της.

Μου είπε: «Στεναχωριέμαι για την Κωνσταντίνα. Τα βράδια τη σκέφτομαι.»
Της είπα: «Σ’ αγαπώ πιο πολύ σήμερα»

Χ.

Δρομολόγιο 18-25 Γενάρη

18
Νεκροταφείο Π.Φαλήρου/ μνημόσυνο του Αλέξη, 500 άνθρωποι, μουδιασμένοι, βαθιά οργή... Νέα Σμύρνη/ στην κατάληψη Ελεύθερος Γαλαξίας, συζήτηση για την Κ. Κούνεβα με καλεσμένες τις συναδέλφισσές της...Ζωγράφου/ στην κατάληψη της Γαρδένιας, ανοιχτή συνέλευση για την επίθεση που δέχτηκαν οι καταληψίες από παρακρατικούς και για τις προοπτικές της κατάληψης

19
Αγ. Δημήτριος/ σε αίθουσα του Δημαρχείου, μια ακόμη ανοιχτή συνέλευση για την συμμετοχή στις κεντρικές πορείες για την Κ. Κούνεβα και τους διωκόμενους των Δεκεμβριανών... Ν. Σμύρνη/ ανοιχτή συνέλευση στον κατηλειμμένο Ελεύθερο Γαλαξία...

20
Πλ. Καπνικαρέα/ συγκέντρωση αλληλεγγύης στους διωκόμενους των Δεκεμβριανών... Σταθμός ΗΣΑΠ Καλλιθέας/ παρέμβαση αντιπληροφόρησης από την κατάληψη του Ελεύθερου Γαλαξία για την Κ. Κούνεβα... Πλ Γαρδένια Ζωγράφου/ συζήτηση για την υπόθεση της Κ. Κούνεβα... Πλ. Καπνικαρέα/ κτίριο ΕΜΜΕ, συνέλευση των πρώην καταληψιών της ΕΣΗΕΑ ενάντια στις απολύσεις στα ΜΜΕ και για κινηματική αντιπληροφόρηση

21
Παλιό δημαρχείο Χαλανδρίου/ συνέλευση κατοίκων Χαλανδρίου και γύρω περιοχών ως συνέχεια του εγχειρήματος της κατάληψης του ΚΕΠ Χαλανδρίου τις μέρες των δεκεμβριανών, με πρόταγμα «είναι ώρα να αρχίσουμε να αυτοοργανωνόμαστε... Πολυτεχνείο/ ανοιχτή συνέλευση εξεγερμένων για την πορεία του Σαββάτου και την συνέχιση των δράσεων αλληλεγγύης... Ν. Σμύρνη/ ανοιχτή Συνέλευση της Κατάληψης του Ελεύθερου Γαλαξία... Πλ. Γαρδένια Ζωγράφου/ ρεμπετικο γλεντι με ζωντανη μουσικη στην κατάληψη...

22
Προπύλαια- Υπ.Απασχόλησης- Γκάζι, πορεία περίπου 7.000 ανθρώπων για την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα, πορεία δυναμική, εμπνευσμένη, πορεία που μέρος της συγκρούστηκε με τις διμοιρίες των δολοφόνων αστυνομικών μπροστά από το υπουργείο, που μέρος της θρυμμάτισε συμβολικά την βιτρίνα της φετιχοποιημένης κατανάλωσης στο θεματικό πάρκο ξενοιανιάς που λέγεται Γκάζι... Πολυτεχνείο/ μια ακόμη ανοιχτή συνέλευση από το λόφο του Στρέφη που επιμένει με συνέπεια στο ζήτημα της λεηλασίας ανθρώπων και φύσης από το Σύστημα... Πλ. Γαρδένιας Ζωγράφου/ ανοιχτή συνέλευση

23
Προπύλαια/ ένα ακόμη πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που πυροδοτεί τα ανοιχτά περιεχόμενα της εκπαιδευτικής χειραγώγησης με το πνεύμα των Δεκεμβριανών... Προπύλαια/ συγκέντρωση από την Συσπείρωση Αναρχικών για την αλληλεγγύη στους διωκόμενους των Δεκεμβριανών... Εξάρχεια/ νέα συνάντηση της «πρωτοβουλίας πρωτοβάθμιων σωματείων» για την αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την κατάργηση του δουλεμπορίου στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα... Κτήριο π.π.ι.ε.δ, Νέα Φιλαδέλφεια/ προβολή ντοκυμαντέρ «θάνατος στη Γάζα» και συζήτηση... Εξάρχεια/ κατάληψη του ελληνικού συμβουλίου για τους πρόσφυγες από προωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών για την ανάδειξη της υπόθεσης των εξαθλιωτικών συνθηκών στο Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη και την αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες, προβολή "με το καθολικό ένστικτο της ζωής"

24
Πλ. Μοναστηρακίου/ πορεία 3.000 ανθρώπων για την αλληλεγγύη στους διωκόμενους των Δεκεμβριανών, πορεία που καταδεικνύει την ποσοτική και ποιοτική κοινωνική επιμονή στην εξεγερσιακή ευαισθησία, πορεία που συγκρούεται με τα ΜΑΤ, χτυπιέται προς το τέλος της διαδρομής της με χημικά και περίσσια βία από τους ένστολους δολοφόνους, διαχέει την οργή της στους γύρω δρόμους και στέλνει για μια ακόμη φορά το μήνυμα της έμμονης αντίστασης και της έμπρακτης αλληλεγγύης.... Πλ. Γαρδένιας Ζωγράφου/ Προβολές υλικού για την Παλαιστίνη και ενημέρωση - κουβέντα με ατομα του σύλλογου παλαιστινίων φοιτητών αθήνας... Κτίριο π.π.ι.ε.δ, Ν. Φιλαδέλφεια/ στο πλαίσιο διημέρου για την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα, προβολή ταινίας «ψωμί και τριαντάφυλλα» του κεν λόουτς και συζήτηση... Εξάρχεια/ συζήτηση στην κατάληψη του ελληνικού συμβουλίου προσφύγων, ενημέρωση για την Π. Ράλλη, τους δύο θανάτους, την συγκρότηση δράσεων αλληλεγγύης

25
Εξάρχεια/ η κατάληψη στο ελληνικό συμβούλιο προσφύγων έληξε, μια κατάληψη που για δύο ημέρες διεμβόλισε τα άλλοθι όσων παίζουν πάσες στο παιχνίδι των αντιμεταναστευτικών πολιτικών... Πλ. Καισιαριανής/ Ο συνεταιρισμός για το εναλλακτικό κι αλληλέγγυο εμπόριο "ο Σπόρος", το Πολιτιστικό Κέντρο "η Γέφυρα", το Πολιτιστικό Κεντρο του Κουρδιστάν και το Φόρουμ Αλβανών Μεταναστών διοργανώνουν εκδήλωση αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης της Κ.Κουνεβα και των συλληφθέντων της εξέγερσης του Δεκέμβρη... Γκύζη/ Το συντονιστικό κατοίκων Γκύζη-Πολυγώνου διοργανώνει διαδήλωση στις γειτονιές της περιοχής ενάντια στις κεραίες κινητής τηλεφωνίας... Άνω Γλυφάδα/ Η πρωτοβουλία για λαϊκή συνέλευση καλεί σε κουβέντα ως προέκταση της πολιτικής και κοινωνικής παρακαταθήκης των Δεκεμβριανών ... Μαρούσι/ τσίρκο Μάσιμο, συγκέντρωση ενάντια στη λεηλασία των ζώων... Πλ. Γαρδένιας Ζωγράφου/ ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης... Κτίριο π.π.ι.ε.δ, Ν. Φιλαδέλφεια/ στο πλαίσιο διημέρου για την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα ενημέρωση - συζήτηση με θέμα την εργοδοτική τρομοκρατία και την επισφάλεια στην εργασία με ανοιχτή συμμετοχή εργαζομένων και μελών διαφόρων σωματείων.

Πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους της εξέγερσης

Όντως! Τραγωδία στο Αιγάλεω...

«Ένας 63χρονος πυροβόλησε με κυνηγητικό όπλο και σκότωσε την 58χρονη εν διαστάσει σύζυγό του μετά από επεισόδιο για προσωπικούς τους λόγους μέσα στο σπίτι που έμενε η γυναίκα στην οδό Ηροδότου 9 στο Αιγάλεω. Στη συνέχεια ο δράστης αυτοπυροβολήθηκε με το ίδιο όπλο δίνοντας τέλος στη ζωή του. Προανάκριση για την τραγική υπόθεση διενεργεί η ασφάλεια δυτικής Αττικής»

Εγκλήματα πάθους; Μα από πότε το πάθος είναι μόνο αρσενικού γένους; Αυτό το εξοργιστικό που κατά κόρον συμβαίνει είναι ότι αποκλειστικά γυναίκες είναι αυτές που αποκεφαλίζονται(!), εκτελούνται, τραυματίζονται, καίγονται με βιτριόλι, ξυλοκοπούνται και υφίστανται τα πάνδεινα στο πλαίσιο των «σχέσεων πάθους».

Όχι. Δεν γνωρίζουμε τις ιδιαιτερότητες του μπάρμπα-63χρονου στη σχέση του με την κυρα-60χρονη κι ούτε μας ενδιαφέρει να τις μάθουμε. Εκείνο στο οποίο οφείλουμε να σταθούμε είναι ότι και σ’ αυτή την περίπτωση ο άντρας είναι αυτός που σκορπάει το θάνατο. Και αν είναι μεγάλο κεφάλαιο το ποιες είναι οι αιτίες που σε ένα υποτίθεται «μη δεσποτικό» καθεστώς του Διαφωτισμού το οποίο προφανώς θέλει να είναι διακριτό από την «βάρβαρη» ανατολή, είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι άντρες είναι αυτοί που μονίμως οπλίζουν τα πάθη τους και ματώνουν τις γυναίκες τους . Η κουλτούρα του Καζαντζίδη όπου οι «γυναίκες είναι όλες πουτάνες εκτός από τη μάνα μου» φαίνεται πολύ πιο επίμονη και νομιμοποιημένη στα μυαλά των αντρών με την κλασσική πατριαρχία να υπονομεύει τα καπιταλιστικά προσχήματα περί «ισότητας των δύο φύλων». Τα πάθη δεν είναι μόνο αρσενικά και δεν είναι τυχαίο ότι οι περιπαθείς γυναίκες δεν εκτελούν τους άντρες. Οι «προδοσίες» και οι «απιστίες» μέσα στις σχέσεις δεν είναι «προνόμιο» των γυναικών κι όμως αυτές αποκλειστικά είναι που τις πληρώνουν με αίμα…

Πατριαρχία σημαίνει έμφυλος εγωισμός. Σημαίνει ότι ο άντρας σηκώνει ελεύθερα το χέρι του, το μαχαίρι του, την καραμπίνα του και ό,τι άλλο φοβίζει, ματώνει και σκοτώνει τις γυναίκες. Και αν δεν «μετανοήσει» όπως ο κυρ-63χρονος αιγαλιώτης δεν πειράζει… θα αθωωθεί…

Ως πότε θα νοσταλγούμε τη Μήδεια;

εικόνες από τη "γη της επαγγελίας"...

ή αλλιώς
στιγμές από την αυτοπραγμάτωση ενός "περιούσιου" λαού...

έμποροι του Φόβου, δεν θα γίνουμε πελάτες της Ασφάλειας

Τα γεγονότα του Δεκέμβρη μας ξεπέρασαν! Όχι μόνο εμάς, αλλά και την καθησυχαστική εικόνα που έτρεφε το Κράτος σε σχέση με τη δύναμή του. Για πρώτη φορά, η “εικόνα” της απαθούς κοινωνίας που έντρομη παρακολουθούσε τα γεγονότα από τις τηλεοράσεις θρυμματίστηκε στο σύνολό της. Η κοινωνία πολώθηκε. Και αυτό είναι κάτι που μας κάνει χαρούμενους. Χιλιάδες εξεγερμένοι/ ες σε όλη την Ελλάδα, μαθητές, φοιτητές, εργάτες, άνεργοι, μετανάστες, άνθρωποι κάθε ηλικίας ξεχύθηκαν στους δρόμους. Η οργή, όπως αυτή εκφράστηκε με δυναμικές πορείες, συγκρούσεις, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους υπήρξε ανεξέλεγκτη. Δεν κατάφεραν να την χαλιναγωγήσουν ούτε καν οι διαμεσολαβητές της εξουσίας. Η Εξέγερση του Δεκέμβρη δεν διαμόρφωσε κεντρικά αιτήματα. Ούτε αρκέστηκε στο να υιοθετήσει τα μετριοπαθή αιτήματα περί “πτώσης της κυβέρνησης των δολοφόνων”. Ο κόσμος που βρέθηκε όλον αυτό τον καιρό στους δρόμους δεν θέλησε να περιορίσει την ουσία της Εξέγερσης σε ψευτοδιεκδικήσεις και ψευτοδιλήμματα που τόσο έντεχνα προσπάθησε να επιβάλλει τόσο το Κράτος όσο και τα Μ.Μ.Ε. και κάποια κομμάτια της αριστεράς. Και αυτό είναι κάτι που μας κάνει διπλά χαρούμενους...

Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, δεν μας φαίνεται διόλου περίεργο που τις τελευταίες δύο βδομάδες γίνεται μια εντατική προσπάθεια από πλευράς της Εξουσίας να καλλιεργήσει ένα κλίμα φόβου και ένα αίσθημα ανασφάλειας μέσα στην κοινωνία. Τα δελτία ειδήσεων μονοπωλούνται καθημερινά από δεκάδες ρεπορτάζ που αφορούν σε δολοφονίες, σε εμπόριο ναρκωτικών, σε απαγωγές, σε γκετοποιημένες περιοχές της Αθήνας, σε τουρκικές προκλήσεις, μέχρι και τα Ζωνιανά επέστρεψαν στην επικαιρότητα. Προφανώς, όλα αυτά υπήρχαν πάντα. Και προφανώς δεν είναι κρίση ευαισθησίας αυτό που έχει πιάσει τα Μ.Μ.Ε. και ξαφνικά κόφτονται για το εμπόριο ναρκωτικών στο κέντρο της Αθήνας ή τις δολοφονίες γυναικών στα “σπίτια” της Ευριπίδου. Όλα αυτά συνέβαιναν πάντα, και μάλιστα με την πλήρη ανοχή του Κράτους.

Άλλο είναι αυτό που καίει την Εξουσία. Και αυτό είναι η ριζοσπαστικοποίηση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας στην διάρκεια των γεγονότων του Δεκέμβρη. Γιατί, για πρώτη φορά αμφισβητήθηκε στο σύνολό του το Κράτος και οι μηχανισμοί του. Και τώρα, η κατάσταση αυτή πρέπει να αναστραφεί. Η αστυνομία πρέπει και πάλι να γίνει απαραίτητη στα μάτια των πολιτών. Το Κράτος πρέπει και πάλι να γίνει η προστατευτική “οικογένεια” που θα αγκαλιάσει με στοργή τους ανθρώπους. Τα Μ.Μ.Ε. πρέπει και πάλι να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.

Δοκιμασμένες τακτικές ενός δοκιμασμένου κόσμου που δεν έχει τίποτα να μας πει. Ευχαριστούμε αλλά αυτή τη φορά δεν θα πάρουμε.


Η σκέψη όλων μας δίπλα στους φυλακισμένους, συντρόφους μας και μη, για τα εξεγερσιακά γεγονότα του Δεκέμβρη. Τίποτα δεν τέλειωσε. Όλα συνεχίζονται.

Μπάτσοι, νεοναζί, για πάντα μαζί

Θεσσαλονίκη, Εθνικής Αμύνης με Αρμενοπούλου, έξω από το ΑΠΘ, στις 8/12/2008, δυο μέρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη.

Έχει γίνει πολλές φορές εκτενής αναφορά αλλά και έχουν εκτιλυχθεί και έντονοι διάλογοι σε αυτό το ιστολόγιο για την σχέση αστυνομίας και φασιστοειδών. Παρότι εικόνες όπως αυτές της 2 Φλεβάρη 2008 έχουν πιστοποιήσει αυτή την αδιαμφισβήτητη πολιτική σχέση και δολοφονική συνεργασία στο δρόμο μπροστά στα μάτια των ανθρώπων όλης της επικράτειας, η προσπάθεια των παρακρατικών να διαστρεβλώσουν αυτήν την πραγματικότητα συνεχίστηκε αμείωτη. Προκειμένου η ακροδεξιά να αναβιώσει το εμφυλιακό κλίμα αναγνωσμένο από τη δική της μεριά, προκειμένου να αυτοπροβληθεί ως "αγωνιστική" πολιτική αντίληψη που διώκεται από το αριστερό κατεστημένο με αιχμή τους "παρακρατικούς" αναρχικούς, επιχειρείται μια αντιστροφή της πραγματικότητας.
Όμως τα γεγονότα είναι τα πιο πεισματάρικα πράγματα στον κόσμο...

Κράτα γερά Κωνσταντίνα!

Διαβάζουμε στις σημερινές εφημερίδες:
"Μάχη για να κρατηθεί στη ζωή δίνει για 22η μέρα η γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών, Κωνσταντίνα Κούνεβα, μετά την επίθεση που δέχτηκε με βιτριόλι. Σοβαρές ζημιές στα μάτια, το πρόσωπο, αλλά και ζωτικά όργανά της, αφού της έδωσαν και να πιει το καυστικό υγρό..."
Πριν δέκα περίπου μέρες οι αρμόδιοι γιατροί του Ευαγγελισμού είχαν ανακοινώσει ότι θα κρατούσαν την Κωνσταντίνα στην εντατική για τον κίνδυνο των λοιμώξεων. Οι σοβαρές ζημιές στο μάτι και το στόμα ήταν μεν ανεπίστρεπτες αλλά είχαν "ολοκληρώσει" το έργο τους και δεν αποτελούσαν απειλή για την ίδια τη ζωή της Κωνσταντίνας. Απ' ό,τι φαίνεται, ωστόσο, οι λοιμώξεις αποδεικνύονται επίμονες και απειλητικές...
Η χυδαία και εξοργιστική αυτή επίθεση που σημάδεψε τους καιρούς μας δεν λέει να κλείσει τον δολοφονικό κύκλο της. Και ενώ ο Αλέξης ήταν αιτία και αφορμή για τη νεολαία -και όχι μόνο- να κάνει λαμπόγυαλο τη βιτρίνα του ελληνικού καπιταλισμού και της δημοκρατικής πολιτικής σταθερότητας, είναι θλιβερό που η "εργατική τάξη" δεν αναγνωρίζει τον δικό της Αλέξη στο πρόσωπο της Κωνσταντίνας. Με αυτόν τον τρόπο επιτρέπει τις δολοφονικές επιθέσεις απο τα αφεντικά, το βάθεμα της εκμετάλλευσης, την επίταση της καταστολής και του ελέγχου όχι μόνο στους εργασιακούς χώρους αλλά σε όλο το φάσμα της καθημερινής ζωής.
Τίποτε όμως δεν τελείωσε...

Ομόνοια, Κυριακή 11 Γενάρη 2μμ, πορεία για τον Χουσείν

Άλλος ένας νεκρός μετανάστης στο ρέμα επί της οδού Σαλαμινίας πίσω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Π. Ράλλη. Τα στοιχεία; Χουσείν Ζαχιντούλ Τζαχανγκίρ, 24 ετών, από το Μπαγκλαντές, ξημερώματα του Σαββάτου 3/1/2009. Όπως ακριβώς δύο μήνες πριν, στην περίπτωση της δολοφονίας του πακιστανού Μοχάμεντ, η αστυνομία στην ανακοίνωσή της αναφέρει ψευδώς ότι δεν έγιναν επεισόδια στην περιοχή για να αποσυνδέσει την οποιαδήποτε σχέση αστυνομίας και νεκρού μετανάστη. Κι όμως. Επεισόδια έγιναν, ο Χουσείν έτρεξε για να μην χτυπηθεί και συλληφθεί και σκοτώθηκε πέφτοντας μέσα στο μικρό Αχέροντα της Π. Ράλλη.
Τα λόγια περισσεύουν. Η εξέγερση του Δεκέμβρη κατάδειξε τα όρια μιας Δημοκρατίας που θεσμίζει την πιο ωμή εκμετάλλευση, θωρακίζει την αστυνομική βία, γενικεύει τον κοινωνικό εξανδραποδισμό και την κουλτούρα της υποταγής, διώκει, βασανίζει, φυλακίζει, σκοτώνει όποιον και όποια δεν χωράει στο πλάνο, όποιον και όποια σηκώνει κεφάλι στις προσταγές...
Κι αν η Δημοκρατία δεν φαίνεται να πήρε το μάθημά της δεν πειράζει...Η επανάληψη είναι ο καλύτερος τρόπος εμπέδωσης.
Αύριο λοιπόν στις 2 το μεσημέρι στην πλατεία Ομονοίας διοργανώνεται συλλαλητήριο και πορεία για τον νεκρό μετανάστη από πολλές μεταναστευτικές και αριστερές οργανώσεις.
Ας ανταποκριθούμε στο αυριανό κάλεσμα.

Η συνήθης κατάσταση τα χαράματα του Σαββάτου επί της Σαλαμινίας


Το "ανοιχτό στόμα" του ρέματος, σκοτεινό κι επικίνδυνο κόβει κάθετα την οδό Σαλαμινίας δίνοντας μια απατηλή αίσθηση δυνατότητας διαφυγής σε περίπτωση "απώθησης" από την αστυνομία.

Εικόνες απο τη Γάζα...

Η επίθεση των Σιωνιστών συνεχίζεται

Οι νεκροί παλαιστίνιοι

η βαρβαρότητα

οι νεκροί σιωνιστές

Η άμυνα των παλαιστινίων

Έφηβοι αρνητές στράτευσης: μερικά πρόσωπα ενός άλλου Ισραήλ

Meet the Shministim

Tamar Katz

Name: Tamar Katz
Age: 19
Location: Tel-Aviv
Why I am one of the Shministim:
“I refuse to enlist in the Israeli military on conscientious grounds. I am not willing to become part of an occupying army, that has been an invader of foreign lands for decades, which perpetuates a racist regime of robbery in these lands, tyrannizes civilians and makes life difficult for millions under a false pretext of security.”
First Sentence: 28th Sept. - 10th Oct. 2008 (12 days)
Second Sentence: 12th - 30th Oct. 2008 (18 days)
Third Sentence: 1st - 22nd Dec. 2008 (21 days)

Read more…

Yuval Ophir-Auron

Name: Yuval Ophir-Auron
Age: 19
Why I am one of the Shministim:
“I am convinced that it is no one but ourselves who determines that it is our fate to live by the sword. There is another way, which is not the way of war. This is the path of dialogue, of understanding, of concession, forgiveness, of peace.
I believe that a person should take responsibility and feel reconciled to the way he chooses. This is why I shall not join an army behind whose actions I cannot stand and whose behavior I cannot justify.”
First Sentence: 24th Nov. - 5th Dec. 2008
Second Sentence: 7th - 14th December 2008

Read more…

Raz Bar-David Varon

Name: Raz Bar-David Varon
Age: 18
Why I am one of the Shministim:
“I wasn’t born to serve as a soldier who occupies another, and the struggle against the occupation is mine too. It is a struggle for hope, for a reality that sometimes feels so far away. I have a responsibility for this society. My responsibility is to refuse.”
First Sentence: 3rd - 21st Nov. 2008 (18 days)
Second Sentence: 24th Nov. - 30th Nov. 2008 (6 days)
Third Sentence: 21st Dec. - 9th Jan (currently in prison)

Read more…

Omer Goldman

Name: Omer Goldman
Age: 19
Location: Tel-Aviv
Why I am one of the Shministim:
“I believe in service to the society I am part of, and that is precisely why I refuse to take part in the war crimes committed by my country. Violence will not bring any kind of solution, and I shall not commit violence, come what may.”
First Sentence: 22nd Sept. - 10th Oct. 2008 (18 days)
Second Sentence: 12th - 24th Oct. 2008 (10 days)

Read more…

Mia Tamarin

Name: Mia Tamarin
Age: 19
Location: Tel-Aviv
Why I am one of the Shministim:
“I cannot become part of an organization the purpose of which is to fend off violence by violence, because it stands unequivocally contrary to everything I believe in and to my whole life. There always is another, non-violent option, and it is this option that I choose.”
First Sentence: 28th Sept. - 10th Oct. 2008 (12 days)
Second Sentence: 12th - 24th Oct. 2008 (12 days)
Third Sentence: 5th - 23rd Nov 2008 (18 days)

Read more…

Sahar Vardi

Name: Sahar Vardi
Age: 18
Location: Jerusalem
Why I am one of the Shministim:
“I realize that the soldier at the checkpoint is not responsible for the wretched policy of the oppressor towards civilians, I am unable to relieve that soldier of responsibility for his conduct … I mean the human responsibility of not causing another human being to suffer.”
First Sentence: 25th - 31st Aug. 2008 (6 days)
Second Sentence: 12th - 30th Oct. (18 days)
Third Sentence: 3rd - 21st Nov. 2008 (18 days)

Read more…

Udi Nir

Name: Udi Nir
Age: 19
Location: Tel-Aviv
Why I am one of the Shministim:
“I will not lend my own hand to the occupation and to acts that contradict my most basic values: human rights, democracy and the personal responsibility each and every human being bears towards fellow human beings.”
Sentence: Aug. 21st - Sept. 7th 2008 (18 days)

από το σάιτ των ισραηλινών αρνητών στράτευσης:

www.december18th.org

1ο ΑΤ Αιγάλεω, 8/12/08: από τον Δεκέμβρη των μαθητών

περί ελικοπτέρων

Ξέρετε τί είναι αυτό στο Αιγάλεω που μας φέρνει στο νου αυτές τις ώρες κάτι από την ατμόσφαιρα της Λωρίδας της Γάζας;

Ένα ελικόπτερο. Αποκλείεται να μην το ακούτε... Ένα ελικόπτερο που κάνει κάθε λίγο και λιγάκι δρομολόγιο πάνω από την περιοχή μας.

Είναι το ελικόπτερο που απογειώνεται από το Αλλού φαν παρκ, από το πάρκο μαζικής ξενοιασιάς, κάθε μια ώρα περίπου για να κάνει μια μεγάλη βόλτα μερικούς "τυχερούς". Είναι μια ακόμη καινοτομία στην υπηρεσία της μαζικής αστικής κουλτούρας...

Κι έτσι η πραγματικότητα μας προσφέρει μια από της φαρσικές της εκδοχές.
Την ίδια στιγμή που για τους παλαιστίνιους της Γάζας ο ήχος των ελικοπτέρων σημαίνει θάνατο, για τους αιγαλιώτες πρέπει να σημαίνει...

Μέρες "χερσαίας" αλληλεγγύης

Αυτές τις ώρες ο στρατός του Ισραήλ βαδίζει μέσα στα στενά της Λωρίδας της Γάζας. Αφού έχει ισοπεδώσει με την αεροπορία και το ναυτικό τις βασικές επιβιοτικές υποδομές της πιο πυκνοκατοικημένης περιοχής του πλανήτη σπέρνει τις χερσαίες μηχανές του θανάτου. Ο αριθμός των νεκρών και τραυματιών παλαιστινίων είναι ανοιχτός ακόμη... πρέπει να συμπληρωθεί σύμφωνα με τους καταλόγους της Μοσάντ. Κάθε άτομο του "καταλόγου" συνοδεύεται στο θάνατο από την οικογένειά καθώς και ολόκληρη τη γειτονιά του...
Τα προσχήματα έχουν εκπέσει εδώ και χρόνια. Δεν χρειάζονται πια καν τα προσχήματα. Αυτό κάνει το σιωνισμό ακόμη πιο κυνικό, ακόμη πιο αλαζονικό, ακόμη πιο επικίνδυνο.

Η επιθετικότητα του Ισραήλ διαρκεί 60 χρόνια. Πολύ πριν γεννηθεί η Χαμάς...

Κάθε αντιστεκόμενος στις βουλές του Ισραήλ ονομαζόταν ανέκαθεν τρομοκράτης, πρώτα η Φατάχ και τώρα που η Φατάχ είναι πια δοσίλογη είναι σειρά της Χαμάς...

Οι λιγοστές εποχές που οι παλαιστίνιοι έμεναν αδρανείς, "ειρηνικοί", ψύχραιμοι και διαλλακτικοί ήταν οι χειρότερες γι' αυτούς. Οι περισσότεροι ισραηλινοί εποικισμοί φτιάχτηκαν εκείνες ακριβώς τις εποχές. Οι σιωνιστές έπαιρναν τη γη των παλαιστινίων ωμά, κυνικά, αδιάλλακτα...

Όχι άλλη "ειρήνη". Οι παλαιστίνιοι δεν είναι θύματα. Είναι αγωνιστές της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.

Οι παλαιστίνιοι δεν είναι αντισημίτες. Έχουν συμπράξει, έχουν αποδεχτεί, έχουν αγαπηθεί, έχουν συναγωνιστεί με εβραίους ενάντια στον σιωνισμό. Στο σιωνισμό που είναι η χειρότερη και πιο θανάσιμη σύγχρονη εκδοχή του φασισμού.

Οι παλαιστίνιοι είναι που από το 1987 έχουν εμπνεύσει τα ριζοσπαστικά στοιχεία του δυτικού κόσμου με την ιντιφάντα: κοινωνική εξέγερση. Και μεις που, πριν λιγες μόλις εβδομάδες, είδαμε το φως της δικής μας ιντιφάντα να αστράφτει στην επικράτεια του κρατικού κυνισμού, ξέρουμε από αλληλεγγύη.
Ας την βγάλουμε στους δρόμους!



Τα μηνύματα αγώνα που μας έστελναν αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες από ολόκληρο τον κόσμο τις μέρες του Δεκέμβρη ήταν στοιχεία που δυνάμωναν τον ίδιο τον αγώνα μας, γίνονταν κομμάτι του. Αυτές τις μέρες είναι η σειρά μας να στείλουμε το δικό μας μήνυμα.
Θα γίνουμε κομμάτι του παλαιστινιακού αγώνα.
Και χαιρόμαστε γι' αυτό!

Όταν τα βάζουν με έναν από εμάς, τα βάζουν με όλους μας

Στις 23/12/2008 η Κωνσταντίνα Κούνεβα δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι στο πρόσωπο γύριζε από την δουλειά της. Μέχρι και σήμερα νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική του Ευαγγελισμού με σοβαρά προβλήματα στην όραση και το αναπνευστικό.

Η Κωνσταντίνα είναι μετανάστρια, συνδικαλίστρια, γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών-στριών και Οικιακού Προσωπικού και εργάζεται στην εταιρία ΟΙΚΟΜΕΤ, μια πανελλαδική εταιρεία καθαρισμού και υπενοικίασης εργατών, ιδιοκτησίας Νικήτα Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που απασχολεί «επίσημα» 800 εργαζόμενους (οι εργαζόμενοι μιλούν για πάνω από 3000).

Η ΟΙΚΟΜΕΤ έχει αναλάβει εργολαβικά την καθαριότητα του ΗΣΑΠ (αλλά και άλλων δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων), προσφέροντας το φτηνότερο πακέτο με τους μέγιστους όρους εκμετάλλευσης και υποτίμησης της εργασίας. Ένα τέτοιο καθεστώς «προσφοράς και ζήτησης» έχει οργανωθεί βάσει δημόσιων οργανισμών ένας από τους οποίους είναι και ο ΗΣΑΠ, ο οποίος είναι και συνένοχος στην εργοδοτική ασυδοσία της εταιρίας.

Το εργοδοτικό καθεστώς στην ΟΙΚΟΜΕΤ υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράφουν λευκές συμβάσεις, οι οποίες δεν φτάνουν ποτέ στα χέρια τους. Δουλεύουν 6 ώρες και πληρώνονται για 4,5 (μισθός και ένσημα) για να μην ξεπερνούν τις 30 ώρες ώστε να γλιτώνει το αφεντικό την ένταξή τους στα βαρέα. Τρομοκρατούνται, μετατίθενται δυσμενώς, απολύονται και εκβιάζονται με οικειοθελή αποχώρηση (εργαζόμενη απειλήθηκε από την εργοδοσία, κρατούμενη για 4 ώρες σε χώρο της εταιρείας μέχρι να υπογράψει την παραίτησή της). Το αφεντικό στήνει εργοδοτικό σωματείο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους ενώ απολύει και προσλαμβάνει κατά βούληση μη αφήνοντας κανένα περιθώριο εργασιακής επικοινωνίας και συλλογικής δράσης.

Η συνδικαλιστική δράση της Κωνσταντίνας δεν άφησε ατάραχους τους εργοδότες της.Από τις απειλές κατά της ζωής της την εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία, τη δυσμενή μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι μέχρι την άγρια επίθεση στο άτομό της. Ύστερα από καταγγελία της εκκρεμεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 5/1/09 . Την προηγούμενη εβδομάδα εργαζόμενες μεταξύ των οποίων και η Κωνσταντίνα είχαν έρθει σε κόντρα με την ΟΙΚΟΜΕΤ διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων και καταγγέλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Εκτός από την επίθεση ενάντια στην Κωνσταντίνα η εταιρεία απειλεί και άλλη εργαζόμενη με συνάντηση στα κεντρικά τις εταιρείας στις 29/12 (φυσικά η συνάντηση αναβλήκε).

Η δολοφονική επίθεση ενάντια στην Κωνσταντίνα είχε σκοπό να στιγματίσει να τρομοκρατήσει να παραδειγματίσει και να φιμώσει την ίδια και όσους μάχονται για την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, την καταπολέμηση της εκμετάλλευσης στους εργασιακούς χώρους.Και ως τέτοια θα λάβει και την απάντηση που της αναλογεί. Καθημερινά, στους εργασιακούς χώρους, στο δρόμο, στις καταλήψεις, η οργή μας θα ξεχειλίζει για τους δολοφόνους, επίδοξους και μη.

Για την Κωνσταντίνα, για τις χιλιάδες βασανισμένων και δολοφονημένων μεταναστών/ ριών, τους εκατοντάδες νεκρούς σε εργατικά “ατυχήματα”. Για ΟΛΟΥΣ μας...

Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Στα πλαίσια της αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση από αλληλέγγυους εξω από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός, κατάληψη στα κεντρικά γραφεία του ΗΣΑΠ στις 27-28/12 από όπου και πραγματοποιήθηκε πορεία στον Ευαγγελισμό,συγκέντρωση και πορεία εξω από τα γραφεία της εταιρίας στον Πειραιά.Δρασεις αλληλλεγγύης πραγματοποιήθηκαν και σε Θεσσαλονίκη και Βουλγαρία.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα καλεί το Σάββατο 03/01 στις 12.00 η Πρωτοβουλία Κατοίκων Πετραλώνων στην πλ. Μερκούρη (Άνω Πετράλωνα):

Ο αγώνας συνεχίζεται...